Ο τόπος καταγωγής της φιστικιάς μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα δεν ήταν καθορισμένος. Στο τέλος του 19ου αιώνα Ευρωπαίοι Βοτανικοί που επισκέφθηκαν τη Μέση Ανατολή και είδαν τις εκτεταμένες καλλιέργειες φιστικιάς, αποφάνθηκαν ότι πατρίδα της φιστικιάς ήταν η Συρία, Τουρκία, Μεσοποταμία. Το 1929-1930 όμως Ρώσοι Βοτανικοί που επισκέφθηκαν την Κεντρική Ασία, βρήκαν τη φιστικιά να φύεται μη καλλιεργημένη (άγρια) σε αχανείς εκτάσεις ορεινές και πεδινές, σχηματίζοντας έναν τύπο δασώδους στέπας σε εδάφη με πτωχή οικολογική σύνθεση.
Η περιοχή της άγριας φιστικιάς επεκτείνεται στο Βόρειο Ιράν, Βόρειο Αφγανιστάν, Νότιο Τουρκμενιστάν, Ανατολικό Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, μέχρι και στο Κυρκιστάν. Από αυτά συμπεραίνεται ότι η Κεντρική Ασία είναι ο τόπος καταγωγής του άγριου προγόνου της καλλιεργημένης φιστικιάς.
